De entertainmentindustrie verandert snel. Dit creëert nieuwe uitdagingen voor zowel consumenten, overheden als bedrijven. Enerzijds hebben spelers soms moeite om hun game, gok of internetgedrag onder controle te houden. Anderzijds kunnen games een sterk motiverende werking hebben, die benut kan worden om therapeutische of gezondheidsdoelen te behalen. De balans tussen deze twee vinden is niet altijd even eenvoudig.
Ik heb ruim vijftien jaar ervaring met het opzetten en uitvoeren van toegepaste en onderzoeksprojecten die zich richten op deze uitdagingen. Deze ervaring deed ik op als onderzoeker bij de Universiteit Gent (België), bij onderzoeksbureau IVO & Erasmus MC Rotterdam (als promovendus en onderzoeker), en als adviseur.
Mijn huidige activiteiten binnen het Trimbos-instituut richten zich op het bevorderen van gezond gebruik van digitale technologie – digitale balans – en video games. De impact van productontwerp op gedrag (behavioral design) krijgt hierbij ook bijzondere aandacht. Daarnaast richt ik mij op de preventie van gokproblematiek, gokverslaving en gokgerelateerde schade (gambling harms). Ik ben hierbij specifiek geïnteresseerd in wetenschappelijk onderbouwde interventies en toegepast onderzoek om gamers, gokkers, en andere media gebruikers te helpen met het vinden van een gezonde balans en het voorkomen van problemen.
Problematisch video game gedrag; verantwoord gebruik van kansspelen; smartphone gebruik; mediawijsheid; excessief media gebruik; problematisch internetgedrag; Internet Gaming Disorder; persistentie en motivatie in gamegedrag; ouderlijke mediatie; Games-for-health; therapeutisch gebruik van games.
De snelle opkomst van technologie heeft geleid tot nieuwe zorgen. Er leven vragen bij ouders, gamers en spelers van kansspelen, en de industrie zelf over het omgaan met de grenzen van gezond gedrag. Het debat over de effecten van gamen, gokken, kansspelen en nieuwe technologie is vaak extreem gepolariseerd. Technologie is veelal ofwel de oplossing ofwel de duivel. Mijn eigen ervaring als gamer voedt mijn ambitie om het publieke begrip van video games te vergroten en zo morele paniek en demonisering te vermijden. Uiteindelijk is technologie slechts een instrument: riskant voor een kleine groep en nuttig voor velen. De balans hierin is afhankelijk van gebruikscontext, de persoon zelf en de technologie. Ik wil bijdragen aan een beter onderbouwd en meer open debat over deze vraagstukken.
