Geïntegreerde behandeling dubbele diagnose (IDDT)

Doelgroep

Mensen met een dubbele diagnose, wat wil zeggen: gelijktijdig last hebben van een stoornis in het gebruik van een middel of alcohol en een psychiatrische stoornis. Bijvoorbeeld een ernstige depressie gecombineerd met een alcoholverslaving, een persoonlijkheidsstoornis met cocaïnemisbruik, of schizofrenie met een cannabisverslaving. Allerlei combinaties tussen middelen en psychiatrische stoornissen zijn mogelijk.

Aanpak

IDDT is geen interventie maar een organisatorisch behandelmodel waarbinnen verschillende interventies uitgevoerd kunnen worden. Het model beschrijft 13 behandelinhoudelijke onderdelen en 14 organisatorische onderdelen.

Materiaal

De achtergronden en inhoud van IDDT, geïntegreerde behandeling van dubbele diagnose, is uitgebreid beschreven in boeken en artikelen. De meest bekende daarvan (Mueser et al, 2003) is in het Nederlands verkrijgbaar.

Onderbouwing

De verschillende stoornissen en problemen waar cliënten met een dubbele diagnose mee kampen zijn sterk met elkaar verweven, soms tot een bijna niet te ontwarren kluwen. In een geïntegreerde behandeling is het primaire doel dan ook niet om te trachten dit te ontwarren, maar om allereerst aan te sluiten bij de problemen die de cliënt als de meest dringende beschouwt, om zo toe te werken naar inzicht in de samenhang van de problemen.

Onderzoek

Verschillende buitenlandse onderzoeken tonen de effectiviteit van IDDT aan. Gevonden uitkomsten zijn onder meer vermindering van middelengebruik en verbetering van psychiatrische symptomen. Een meta-analyse van studies in de Verenigde Staten toonde bescheiden maar geen significante positieve effecten aan van IDDT op psychologische uitkomsten en alcoholgebruik, terwijl de standaard zorg leidde tot een vermindering van drugsgebruik.