Nooit meer van het pad af met het zorgpad?

Leila Kaddioui, verpleegkundig specialist GGZ, GGZ inGeest

“Je moet nu echt meteen komen!”. Nee het kan niet wachten tot na het overleg over het project “Zorgpad onbegrepen gedrag”. Mevrouw Zandhoven heeft zojuist besloten dat haar wandelstok heel goed als wapen kan dienen. Om zich te verweren tegen alle indringers die haar belagen. Ze is bekend met een schizo-affectieve stoornis en is in rap tempo aan het dementeren.

Dus hup, de auto in naar kleinschaligwonenlocatie “Noorderduinen”. Tijdens het rijden trekt website informatie aan mij voorbij over de belofte van kleinschalig wonen “gezellig in een vertrouwde omgeving met vaste structuur en creatieve bezigheden” en hoe het zorgpad onbegrepen gedrag daarin moet passen? Alle aanwijzingen, adviezen, directieven en artikelen zoemen door mijn hoofd, die me aanmoedigen om vooral geen psychofarmaca in te zetten (foei!) maar te gaan voor non-medicamenteuze interventies. De meeste artikelen eindigen met: “er is nog veel meer onderzoek nodig naar passende psychosociale interventies”. Wat nu in de tussentijd, mevrouw Zandhoven?

Als ik binnenkom, hoor ik in de verte geschreeuw. Mevrouw Zandhoven zit in haar fauteuil, tikkend met haar stok op de vloer, waakzaam om zich heen kijkend. “Ze heeft haar zo nodig medicatie gehad, anders was ze nog steeds aan het rondrennen met haar stok hoor. En wil je ook bij mevrouw Scheringa kijken, die heeft een klap met de stok gekregen en is nu erg bang. En meneer Aldema heeft dat zien gebeuren, ik heb hem naar zijn appartement gebracht om muziek te luisteren maar hij is aan een stuk aan het schreeuwen.”

Gelukkig, Anja werkt vandaag, de vertrouwde verzorgende op de afdeling. Als ik in nood zat, dan zou ik Anja bellen en geen 112. Zo rustig, vriendelijk, intuïtief zich knedend in de juiste bejegening voor iedere cliënt. En voor iedere mantelzorger. De zoon van meneer Larinks is aanwezig, hij is erg geschrokken van het stokkentafereel. En ook boos, hoe kunnen zulke dingen nou getolereerd worden, moeten we niet veel sneller ingrijpen en medicatie geven?

Bovenstaande situatie toont aan hoe belastend en stressvol het gedrag kan zijn zowel voor de cliënt, medecliënten, medewerkers en mantelzorgers. “Het zorgpad onbegrepen gedrag” verenigt en concretiseert stapsgewijs de kernelementen die belangrijk zijn bij het omgaan met onbegrepen gedrag bij mensen met gedragsproblemen. Deze werkzame elementen komen uit richtlijnen en zijn bevestigd door experts. De belangrijkste factoren zijn: een gedegen analyse waarbij de oorzaak van het gedrag behandeld wordt, multidisciplinaire samenwerking, psychosociale interventies hebben voorkeur boven het voorschrijven van psychofarmaca, mantelzorgers betrekken en de behandeling evalueren met extra aandacht voor het staken van behandeling met psychofarmaca. Het zorgpad is als het ware een leidraad voor alle medewerkers en waarborgt ook de ondersteuning aan medewerkers en mantelzorgers om onbegrip en overbelasting tegen te gaan door onder andere coaching en psycho educatie. Het zorgpad kadert zodoende goede zorg en maakt deze inzichtelijk en toetsbaar: niet om vinkjes te zetten of om te etaleren aan de buitenwereld. Een geïmplementeerd zorgpad geeft houvast en zelfvertrouwen aan teams en voorkomt dat er onnodig vaak ad hoc- beleid wordt ingezet. En implementeren vergt onderhoud: instrueren, coachen, evalueren en bijstellen. Zodat de Zandhovens, Scheringa’s en Aldema’s van deze wereld hopelijk een zo prettig mogelijk verblijf hebben in onze instellingen.

Leila Kaddioui, verpleegkundig specialist GGZ

Meer informatie

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met de persvoorlichter.