Blog |

Bezieling en bereikbaarheid: samen werken aan een leven zonder GHB

bezieling-en-bereikbaarheid-samen-werken-aan-een-leven-zonder-ghb

De GHB-problematiek staat de laatste weken volop in de belangstelling. Verschillende televisieprogramma’s, waaronder 'Verslaafd!' en 'Tygo in de GHB', koppelen heftige verhalen aan de oproep om meer onderzoek en betere behandeling. Maar: hoe groot is de GHB-problematiek? Wat weten we al over behandeling en de beste aanpak, en wat gebeurt er eigenlijk al? En hoe krijgen we vat op deze problematiek?

Om te beginnen: GHB is een sterk verslavend middel. Eenmaal verslaafd is het ontzettend moeilijk om er blijvend vanaf te komen. GHB-verslaving is in absolute zin een klein, maar wel ontzettend hardnekkig probleem. Het levert veel overlast op en vraagt relatief gezien veel inzet van hulpverlening. In de documentaire reeks ‘Tygo in de GHB’ gaat Tygo Gernandt in op GHB-verslaving en de problematiek die hiermee gepaard gaat. Hij brengt de wereld van de GHB in beeld, waarbij hij vanuit verschillende invalshoeken het thema belicht.

Vanuit het Trimbos-instituut proberen we al langer de specifieke problematiek rondom GHB in kaart te brengen. We verzamelen cijfers over gebruik en gezondheidsincidenten, werken mee aan het verbeteren van de behandeling van GHB-verslaving en helpen gemeenten om vat te krijgen op deze problematiek.

Maar is het eigenlijk wel het mogelijk om vat te krijgen op deze problematiek? Om verslaafde gebruikers (überhaupt) te vinden, te motiveren om wat aan hun verslaving te doen, te behandelen en terugval te voorkomen? Het kan, mits er een aanpak op maat wordt gemaakt voor de verslaafde gebruiker, die gedragen wordt door betrokken partijen zoals de gemeente, de politie en de instelling voor verslavingszorg. Zij hebben namelijk allemaal een belangrijke rol in de integrale aanpak. Sluitstuk van zo’n aanpak is (waar nodig) het plaatsen van de cliënt buiten de regio om terugval te voorkomen. Er zijn al wat mooie voorbeelden van goede aanpakken.

Het voorbeeld: Etten-Leur

GHB-problematiek aanpakken vraagt specifieke deskundigheid en grote bezieling van alle ketenpartners. Verslaafde GHB-gebruikers vinden het moeilijk om afspraken na te komen en regie over hun eigen leven te nemen. Dit betekent een investering in tijd en geduld vanuit professionals. In Etten-Leur draait al een aantal jaren het GHB-casusoverleg. Doel is de verslaafde gebruiker zo snel mogelijk naar zorg toe leiden. In klein verband wordt intensief samengewerkt tussen de gemeente, politie en de instelling voor verslavingszorg. De gemeente is kartrekker en waar nodig worden andere ketenpartners betrokken. Zo wordt per cliënt een aanpak op maat ontwikkeld om hem of haar te begeleiden naar een leven zonder GHB. Een veelbelovende aanpak.

Zo wordt per cliënt een aanpak op maat ontwikkeld om hem of haar te begeleiden naar een leven zonder GHB. Een veelbelovende aanpak.

De uitdaging: het leven zonder GHB

Als mensen die verslaafd zijn aan GHB opnieuw gaan wonen in de omgeving waar ze zijn begonnen met hun gebruik, betekent dat vrijwel zeker terugval. Om de kans op terugval zo klein mogelijk te houden is het soms nodig dat cliënten in een andere regio gaan wonen via beschermd wonen. Beschermd wonen is echter duur en moet betaald worden uit WMO-gelden. Gemeenten mogen iemand niet weigeren, maar in de praktijk blijkt dat de kosten voor beschermd wonen een struikelblok voor gemeenten zijn om mee te werken aan het begeleiden van een nieuwe inwoner met deze problematiek. Meer samenwerking tussen gemeenten is nodig op dit thema, door middel van afstemming en zoeken naar middelen en mogelijkheden.

Nederlandse gemeenten helpen werken aan GHB-problematiek

Op dit moment ontwikkelt het Trimbos-instituut, in samenwerking met NISPA en Novadic-Kentron, een handreiking voor Nederlandse gemeenten om aan de slag te gaan met GHB-problematiek in een GHB-casusoverleg.  De aanpak wordt ontwikkeld op basis van het bestaande Etten-Leurse model, aangevuld met ervaringen uit de gemeente Twenterand. In de gemeente Twenterand deed het Trimbos-instituut in 2017 onderzoek naar de aard en omvang van GHB-problematiek en hoe deze kan worden aangepakt. Het Trimbos-instituut voert hier sinds begin 2018 een pilot uit om de aanpak voor deze problematiek verder te ontwikkelen en implementeren. De eerste versie van de handreiking wordt halverwege 2019 verwacht. Zo hopen we Nederlandse gemeenten die ook worstelen met deze problematiek te helpen met het opzetten van een zelfde aanpak.

Auteur

Laura  Nijkamp

Stuur een bericht aan contactpersoon Laura Nijkamp
of bel +31 (0)30 – 2959(203)