Herhalingsonderzoek naar de landelijke toegankelijkheid van de maatschappelijke opvang
Wettelijk is vastgelegd dat mensen die in Nederland wonen en maatschappelijke opvang nodig hebben, altijd in Nederland opgevangen moeten kunnen worden. Er zijn echter gemeenten die het beleid hanteren dat de maatschappelijke opvang in principe alleen bestemd is voor de ‘eigen’ dakloze burgers: dakloze mensen die van elders komen, moeten worden opgevangen in hun eigen regio. Dit wordt het principe van regiobinding genoemd. De vraag is daarom in hoeverre de opvang landelijk toegankelijk is als gemeenten het regiobindingsprincipe hanteren en hoe vaak het voorkomt dat dakloze mensen niet opgevangen worden omdat ze geen duidelijke binding met een regio hebben.
Wat een abstracte beleidsmatige kwestie lijkt, kan in de praktijk grote gevolgen hebben voor een kwetsbare groep mensen. In dit rapport maken we het beleid rondom regio binding inzichtelijk op basis van door gemeenten en opvanginstellingen verstrekte informatie. Ook onderzochten we hoe de praktijk spoort met beleid, door mystery guest onderzoek. Hiervoor hebben (ex)dakloze mensen zich aangemeld bij de opvang en geobserveerd hoe het criterium regiobinding in de praktijk wordt uitgevoerd. We vergelijken de resultaten met de uitkomsten van het onderzoek naar de landelijke toegang uit 2013.
